Το Θαύμα του ‘Αγίου Φωτός’ της Ιερουσαλήμ είναι θαύμα καθ΄υποτροπήν (ή απάτη κατ΄εξακολούθηση;). Είναι μοναδική περίπτωση ‘θαύματος’ που συμβαίνει κατ’ επανάληψη κάθε χρόνο την ίδια ημερομηνία και ώρα, στην Εκλησία της Αναστάσεως της Ιερουσαλήμ, προς αγαλλίαση μιας μεγάλης σύναξης προσκυνητών της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας . Πολλοί προσκυνητές συρρέουν κάθε χρόνο για να είναι μάρτυρες των υπερφυσικών γεγονότων της αυτόματης ανάφλεξης κεριών και καντηλιών. Είναι δηλαδή το μόνο θαύμα που γίνεται κατά παραγγελία.
Το ‘Θαύμα’ λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο κατά τη Λειτουργία του μεσημεριού του Σαββάτου την ημέρα πριν από την Κυριακή του Πάσχα. Στην ουσία το θαύμα είναι η εμφάνιση με υπερφυσικό τρόπο φωτιάς σε μια κρύπτη η οποία έχει από πριν ερευνηθεί και σφραγιστεί για να αποκλειστεί το άναμα της φωτιάς τεχνητά, με ανθρώπινη παρέμβαση. Το ‘Θαύμα’ πετυχαίνει στα χέρια του Πατριάρχη της Ορθόδοξης Εκκκλησίας Ιεροσολύμων ο οποίος ερευνάται τελετουργικά πριν εισέλθει στην κρύπτη.
Η έρευνα της κρύπτης και η σωματική έρευνα του Πατριάρχη επιτηρέίται από εκπροσώπους και άλλων δογμάτων όπως της Αρμενικής Εκκλησίας οι οποίοι διατηρούν και αυτοί ορισμένα παραδοσιακά δικαιώματα στο Ναό της Αναστάσεως, εκπροσώπους των τοπικών αρχών και τον αστυνομικό διευθυντή της Ιερουσαλήμ.
Ο πατριάρχης αποσύρεται στην κρύπτη, προσεύχεται και εμφανίζεται στη συνέχεια με το θαυματουργό φως, προς έκσταση και αγαλλίαση του κοινού που παρακολουθεί. Κατά τον ίδιο χρόνο αναφέρεται ότι φωτιές ανάβουν σποραδικά αυτόματα σε κεριά και σε καντήλια, με ‘θεία’ παρέμβαση, αφού αρχίσουν να καπνίζουν πριν για λίγη ώρα.
http://www.ert.gr/afieromata/Pasxa/fos.htmlΤο ‘Αγιο Φως’ μεταφέρεται στην Ελλάδα με ειδική πτήση της Κρατικής Αεροπορικής Εταιρείας και γίνεται δεκτό με τιμές Αρχηγού Κράτους. Αποτελεί το πιό σεβαστό και συχνότερα αναφερόμενο ‘Θαύμα’ της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Το ‘΄Αγιο Φως’ διανέμεται στη συνέχεια άμεσα σε όλη την Ελλάδα με μεγάλη κινητοποίηση με ειδικές πτήσεις και συμμετοχή του Στρατού ώστε να είναι διαθέσιμο σε όσο το δυνατόν περισσότερους ναούς με κρατική μέριμνα αργά το βράδι του Σαββάτου για τη Λειτουργία της Αναστασης.
Επιστρέφοντας με το φως στα σπίτια τους οι Χριστιανοί καίνε με τη φλόγα ένα σταυρό στις πόρτες των σπιτιών τους αλλά χρησιμοποιούν ακόμη το ’γιο Φως για να θεραπεύσουν τα στείρα ζώα και τα άκαρπα δέντρα τους, για να πολεμήσουν τρωκτικά και έντομα και άλλα παρομοια.
Αντιγράφομε από τον κρατικό δικτυακό τόπο της ΕΡΤ που περιγράφει με ενθουσιασμό νεοφώτιστης μοναχής τα σχετικά έθιμα:
“Στην Κορώνη της Μεσσηνίας άμα γυρίσουνε σπίτι από την Ανάσταση, θα κουβαλήσουν και το Αγιο Φως μαζί τους. Θα κάνουν πρώτα-πρώτα ένα σταυρό στα κουφώματα του σπιτιού, πόρτες και παραθύρια κι έτσι σώζεται τ’ Αγιο Φως όλο το χρόνο στο σπίτι, Ύστερα το πάνε στα εικονίσματα, θα κάνουνε το σταυρό τους, θα σβήσουνε το καντήλι και θα τ’ ανάψουνε με το καινούργιο φως. Ύστερα θα κατεβούνε κάτω να “βουλώσουνε” τα ζωντανά: γίδια, πρόβατα, τα βόδια, τα γαϊδούρι, ό,τι έχει κανείς, τα τσουρουφλάνε και πάνε και στις κότες “Στην Πάτρα κ.α. σβήνοντας τη λαμπάδα τους από κάτω απ’ το εικονοστάσι λένε: “Όξω ψύλλοι και κορέοι / να μπούμε μέσ’ οι νοικοκυραίοι!”.Στο Καστανόφυτο της Καστοριάς “το Πάσχα, μετά το Χριστός Ανέστη, τα κορίτσια του χωριού πάνε στο σπίτι με τα κεριά αναμμένα και με αυτά φοβίζουν τα βόδια, φέρνοντας ξαφνικά το αναμμένο κερί σ’ αυτά και φωνάζοντας ζουρ-ζουρ. Αυτό το κάνουν, για να μη στρακαλνούν τα βόδια το καλοκαίρι (δηλ. να μην τα πειράζει η μύγα)”.Στο Καπλάνι της Πυλίας, “Ανήμερα τη Λαμπρή στέλνουν ένα κορίτσι στα πρόβατα να τα προγκίξει με την ποδιά του, αν θέλουνε να γεννήσουνε θηλυκά αρνιά. Αν στείλουν αγόρι, γεννάνε σερνικά”.Στο Λασίθι, τη νύχτα της Λαμπρής “άμα έχουνε κιανένα οζό που δε γεννά, πάνε με το φως και του κάνουνε το Χριστός Ανέστη και γαστρώνεται ύστερα”.Στην Ύδρα, με το φως της Ανάστασης καίνε λιγάκι και τα δέντρα που δεν κάνουνε καρπό, τα καίνε στον κόμπο τους”.
Μας θλίβει βαθεία να βλέπομε τέτοια νεολιθικής προέλευσης δεισιδαιμονία να κυριαρχεί ανενόχλητη και να διαδίδεται από κρατικά μέσα (δηλαδή και με δικά μας έξοδα) στην χώρα που κάποτε γέννησε τη φιλοσοφία και τις Επιστήμες.
Κι όμως στο παρελθόν υψώθηκαν κάποιες θαρραλέες φωνές που κατήγγειλαν το ‘θαύμα’ της Ιερουσαλήμ, διατυπώνοντας σοβαρές επιφυλάξεις για τις εκεί θρησκευτικές τελετές και θεουργίες. (Θεουργία- υποτιθέμενη παρέμβαση του Θεού στα ανθρώπινα πράγματα) Ο Διδάσκαλος του Γένους και πρωτεργάτης της απελευθέρωσης της Ελλάδος από τον Οθωμανικό ζυγό, Αδαμάντιος Κοραής (1748-1833) κατήγγειλε το ’γιο Φως’ ως απάτη και προέτρεψε την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία να διακόψει αυτές τις τελετές υποστηρίζοντας ότι ” η αληθής θρησκεία όχι μόνο δεν διασφαλίζεται με την απάτην αλλά και τρέχει μέγαν κίνδυνον να καταφρονηθεί παντάπασι και να συναριθμηθεί με τας ψευδείς θρησκείας όπότε μεταχειρίζεται αυτά εκείνα μέσα- (δηλαδή όταν χρησιμοποιεί απάτες)…”, ονόμαζε το ‘Αγιο Φως’ “ονειδος και αίσχος στρατηγούμενον από θρασύτατους θαυματοπλάστες” και δήλωνε κατηγορηματικά ότι “αληθής θρησκεία δεν έχει χρεία τοιούτων θαυμάτων”… Με βαθειά θλίψη ο Έλλην σοφός διαπιστώνει ότι , ενώ οι Έλληνες έχουν προς φωτισμόν μόνο το ‘΄Αγιο Φως’ οι Ευρωπαίοι “ζουν μεταξύ αληθινων σοφών , περικυκλωμένοι από Ακαδημίες και Λύκεια από πάσης Τέχνης και Επιστήμης διδακτήρια. Έχουν ανοιχτές λαμπρές, δημόσιες βιβλιοθήκες και τα πιεστήρια των τυπογραφείων τους βουϊζουν καθημερινά και ασταμάτητα”.
Παίρνοντας κουράγιο από την τοληρή στάση του μεγάλου διανοητή και πατριώτη Κοραή, αλλά και εξοργισμένος από την συστηματική και ηθελημένη απόκρυψη των θέσεών του από τους σύγχρονους Έλληνες, αποφάσισα να μελετήσω προσεκτικά το ‘θαύμα’ και τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να ‘στηθεί’ κάτι τέτοιο. Πως θα μπορούσε να εξηγηθεί η αυτόματη εμφάνιση πυρός με αυστηρά ανθρώπινους όρους και παραμέτρους αφού δεν υπάρχει εμφανής ανθρώπινη παρέμβαση στα δρώμενα στην εκκλησία;
Η έρευνά μας γρήγορα προσανατολίστηκε στην κατεύθυνση της χρήσης κάποιας αυτόματα αναφλεγόμενης ουσίας η οποία να αναφλέγεται από μόνη της όταν έρθει σε επαφή με τον ατμοσφαιρικό αέρα. Με τη συνδρομή του Εργαστηρίου Χημείας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης προσδιορίσαμε ότι η καταλληλότερη ουσία για μια τέτοια χρήση είναι ο λευκός φωσφόρος.
Πως όμως θα μπορούσε κανείς να καθυστερήσει αυτή την αυτόματη ανάφλεξη ώστε να συμβεί με ελεγχόμενο τρόπο σε προκαθορισμένη στιγμή; Απλά, εάν ο φωσφόρος που συνήθως φυλάγεται κάτω από νερό για να μην αναφλεγεί, διαλυθεί σε κάποιο κατάλληλο οργανικό διαλύτη και μετά ένα πανί η κερί βουτηγμένο στο διάλυμα αυτό εκτεθεί στον ατμοσφαιρικό αέρα, η αυτοανάφλεξη δεν γίνεται αμέσως αλλά καθυστερεί εως ότου εξατμιστεί σχεδόν τελείως ο διαλύτης. Στη συνέχεια το υλικό αρχίζει πρώτα να καπνίζει και τέλος αναφλέγεται, με ζωηρή φλόγα. Σημειώστε τη λεπτομέρεια της αργής προοδευτικής ανάφλεξης που ταιριάζει με τις περιγραφές των αυτοπτών μαρτύρων: “φωτιές ανάβουν σποραδικά αυτόματα σε κεριά και σε καντήλια, με ‘θεία’ παρέμβαση, αφού αρχίσουν να καπνίζουν πριν για λίγη ώρα.” Αν όμως ο ίδιος ο παντοδύναμος Θεός άναβε θαυματουργικά κάθε χρόνο τα κεριά και τις καντήλες τι ανάγκη είχε να τα κάνει να καπνίζουν για ώρα μέσα στην κατάμεστη από πιστούς, ασφυκτικά γεμάτη εκκλησία και δεν τα ανάβει δια μιάς; Τα πειράματά μας έδειξαν ότι η αυτόματη ανάφλεξη των κεριών μπορεί να επέλθει με ελεγχόμενη χρονοκαθυστέρηση ημίσειας ώρας και άνω εξαρτώμενης από την πυκνότητα του διαλύματος του φωσφόρου και του τύπου του οργανικού διαλύτη που χρησιμοποιεί κανείς.
Επιδείξαμε κατ’ επανάληψη με επιτυχία το πείραμα με τα κεριά, προς κατάπληξη των παρευρισκομένων εκπροσώπων της Ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Η αμηχανία τους ήταν έκδηλη, παρόλο που δεν προφασιστήκαμε κάποια ανταγωνιστική υπερφυσική δύναμη αλλά ξεκαθαρίσαμε άμεσα και ευθέως τη φυσική βάση της διαδικασίας. Σε πρόσφατη μάλιστα επίδειξη που μεταδόθηκε από το EXTRA την Παρασκευή 16 Απριλίου, ένας εκ των εκπροσώπων της Εκκλησίας διάβαζε την ώρα του πειράματος… τους εξορκισμούς του Αγίου Βασιλείου.. ανεπιτυχώς.
Τα αποτελέσματα της μελέτης μας έχουν δημοσιευτεί με τον τίτλο “Θαύμα ή Απάτη: Το ‘’γιον’ Φως της Ιερουσαλήμ” τον 4/2003 και βρίσκονται ήδη στη δεύτερη έκδοση. Αποδεικνύεται σύντομα από τη μελέτη μας ότι τα αυτοαναφλεγόμενα υλικά και η θρησκευτική πυροτεχνουργία ήταν γνωστή στην αρχαιότητα καθώς καταγράφονται περιστατικά από αρχαίους έλληνες συγγραφείς . Ακόμη πιό ενδιαφέρον όμως είναι ότι τέτοια αυτοαναφλεγόμενα υλικά περιγράφονται στη Βίβλο σε δύο περιστατικά στην Ιστορία του Ηλία (Α Βασιλέων 18.21-40) και στην περίπτωση του Νεεμία που περιχύνει με ένα διαυγές καλά φυλαγμένο υλικό το θυσιαστήριο το οποίο στη συνέχεια αναφλέγεται αυτόματα (Μετάφραση των Εβδομήκοντα Β Μακαβαίων 1.17-23).
Στους αναγνώστες εκείνους που θα υποστήριζαν ότι η ύπαρξη και η χρήση τέτοιων υλικών ήταν άγνωστη την αρχαιότητα θα αναφέρομε μόνο το ακόλουθο χωρίο του Στράβωνος: Στη Βαβυλώνα (Χαλδαία) υπάρχουν δύο είδη πηγών νάφθας , λευκή (άχρωμη διαυγής)και μελανή (αργό πετρέλαιο). Η λευκή νάφθα είαι που αναφλέγεται με πυρ. (Στράβων Γεωγραφικά 16.1.15.1-24)
Η πηγή προέλευσης του λευκού φωσφόρου στην αρχαιότητα μπορεί να ήταν αρκετά απλή. Ένας κατάλογος από τα πιθανά διαθέσιμα υλικά για την παραγωγή φωσφόρου μας εισάγει κατευθείαν στο βασίλειο της Μαγείας και μάλιστα της Μαύρης καθώς η συνήθης πηγή για την παραγωγή φωσφόρου είναι τα… κόκκαλα, τα κόπρανα και τα ούρα. Και που αλλού μπορείτε να φανταστείτε ότι θα βρίσκαμε τέτοιες δυσώδεις αλχημιστικές συνταγές μαγειρικής παρά στο… Ιερό βιβλίο της Βίβλου:
“Ούτω λέγει ο Κύριος: Στήσον τον λέβητα και βάλλε εις αυτόν ύδωρ και κομμάτια (ζώων) καλά , τον μηρόν και τον ώμον γέμισον (δε) αυτόν (τον λέβητα) υπό των εκλεκτών οστέων . Λάβε δε και εκ του ποιμνίου και στίβασον έτι οστά , βράσον αυτά καλώς και ας εψηθώασι και αυτά τα οστά εν αυτώ … λέβητα του οποίου η σκωρία είναι εν αυτώ και δεν εξήλθε από αυτού… και εγώ θέλει μεγαλύνει την πυράν. Επισώρευσον ξύλα, άναψον το πυρ, κατανάλωσον τα κρέατα και διάλυσον αυτά, ας καώσι τα οστά (προφανώς αφού τελειώσει το νερό). Τότε στήσον αυτόν το λέβητα επί τους άνθρακας αυτού δια να πυρωθεί ο χαλκός αυτού και να καταναλωθεί η σκωρία αυτού” Ιεζεκιήλ 24.3-11
Σε άλλο σημείο ο ίδιος ο Κύριος λαλεί προς τον Μωϋσή και τον Ααρών τα εξής: “και θέλουσι κατακαύσει την δάμαλιν και το δέρμα και το κρέας και το αίμα αυτής, μ ε τ ά τ η ς κ ό π ρ ο υ α υ τ ή ς θέλουσι κατακαύσει αυτήν…” (Αριθμοί 19.5)
Φαίνεται λοιπόν ότι πολύ νωρίς κάποιοι από τους πρώτους αλχημιστές ανακάλυψαν πράγματι τη μυθική συνταγή της ‘φιλοσοφικής λίθου’ που θα τους επέτρεπε να μετατρέψουν τα σκουπίδια τους και την ευπιστία των συνανθρώπων τους κυριολεκτικά σε χρυσό. Σήμερα οι επίγονοί τους νέμονται τη μισή περίπου ακίνητη περιουσία και ένα μεγάλο μέρος των κεφαλαίων της Ελλάδος αλλά και διεθνώς.
Η φωνή των αρχαίων μας προγόνων αντηχεί καθαρά από το βάθος της σκηνής, όπου παίζεται η σημερινή τραγωδία σε παγκόσμια κλίμακα: Μέμνησο Απιστείν! (Ρητό του Επίχαρμου που αναφέρεται από τον Λουκιανό στον Ερμότιμο) Αλλά ο υγιής σκεπτικισμός δεν μπορεί ποτέ να συνυπάρξει με το “πάντα πιστεύει” (1η προς Κορινθίους 13.7) του Χριστιανικού Δόγματος. Η θανατοκεντρική χριστιανική λατρεία με την ανατολίτικη προσκόλληση της σε φαντασίες που δήθεν συμβαίνουν μετά θάνατον είναι ασύμβατη με την αυθόρμητη Ελληνική λατρεία της εφήμερης ζωής μας και της εύθραυστης φύσης που μας περιβάλλει και μας συντηρεί. Φυσικά οι υποτιθέμενοι σωτήρες της ψύχής μας είναι πολύ απασχολημένοι με τις περιγραφές τους της μετά θάνατον ζωής και της καταστροφής του Κόσμου, της Αποκάλυψης, της Δευτέρας Ευκαιρίας, του Αρμαγεδώνος και άλλων παρόμοιων φοβήτρων. Πως θα μπορούσαν να βρούν το χρόνο για κριτική, καλλιέργεια της επιστήμης και της φυσιογνωσίας και απλή λογική;
Άγιον είναι μόνο το φως της αμφισβήτησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου