Θα μπορούσε η τεχνογνωσία των αγγειοπλαστών της αρχαίας Ελλάδας να αξιοποιηθεί προκειμένου τα διαστημικά σκάφη να θωρακιστούν αποτελεσματικότερα από τις τεράστιες εναλλαγές θερμοκρασίας; Με αυτό το θέμα, επιστήμονες από το αμερικανικό Ινστιτούτο Συντήρησης Γκέτι, το Εθνικό Ινστιτούτο Επιταχυντών του Στάνφορντ και την Aerospace Corporation, μελετούν τις χημικές ιδιότητες αρχαιοελληνικών αγγείων.
Τα κεραμικά πλακάκια που καλύπτουν τα διαστημικά σκάφη πρέπει να αντέχουν σε θερμοκρασίες που κυμαίνονται από τους -120 βαθμούς Κελσίου στο Διάστημα έως τους 1.650 βαθμούς, κατά την επανείσοδο στην ατμόσφαιρα. «Κεραμικά συστατικά χρησιμοποιούνται στη διαστημική τεχνολογία και στα διαστημικά οχήματα», λέει ο Μαρκ Τσουρμπούχεν από την Aerospace Corp.
Οι επιστήμονες προσπαθούν να μάθουν περισσότερα για τη μοριακή δομή αρχαίων αμφορέων και άλλων αγγείων με τη χρήση, μεταξύ άλλων, της φασματοσκοπίας XANES, μιας τεχνικής που στην προκειμένη περίπτωση τους παρέχει δομικές πληροφορίες για τα υλικά που δίνουν στα αντικείμενα το μαύρο και κόκκινο χρώμα τους και για το βαθμό οξείδωσης του σιδήρου σε κομμάτια αγγείων.
Παρότι οι καλλιτέχνες δούλευαν μόνο με πηλό και χρωστικές ουσίες, η χημική σύνθεση των κεραμικών παρέμενε αναλλοίωτη σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες. «Δεν χρειάζεται κάτι να είναι περίπλοκο για να είναι εξεζητημένο», εξηγεί η συντηρήτρια του Γκέτι Κάρεν Τρεντάλμαν αναφερόμενη στα αγγεία, που χρονολογούνται από τον 5ο και 6ο αιώνα π.Χ.
«Αν μπορέσουμε να κατανοήσουμε την τεχνολογία, πάνω στην οποία βασίστηκαν αυτά τα έργα τέχνης, θα είμαστε σε θέση να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη γνώση σε μια εκπληκτικά μεγάλη ποικιλία εφαρμογών».
ΠΗΓΗ
Τα κεραμικά πλακάκια που καλύπτουν τα διαστημικά σκάφη πρέπει να αντέχουν σε θερμοκρασίες που κυμαίνονται από τους -120 βαθμούς Κελσίου στο Διάστημα έως τους 1.650 βαθμούς, κατά την επανείσοδο στην ατμόσφαιρα. «Κεραμικά συστατικά χρησιμοποιούνται στη διαστημική τεχνολογία και στα διαστημικά οχήματα», λέει ο Μαρκ Τσουρμπούχεν από την Aerospace Corp.
Οι επιστήμονες προσπαθούν να μάθουν περισσότερα για τη μοριακή δομή αρχαίων αμφορέων και άλλων αγγείων με τη χρήση, μεταξύ άλλων, της φασματοσκοπίας XANES, μιας τεχνικής που στην προκειμένη περίπτωση τους παρέχει δομικές πληροφορίες για τα υλικά που δίνουν στα αντικείμενα το μαύρο και κόκκινο χρώμα τους και για το βαθμό οξείδωσης του σιδήρου σε κομμάτια αγγείων.
Παρότι οι καλλιτέχνες δούλευαν μόνο με πηλό και χρωστικές ουσίες, η χημική σύνθεση των κεραμικών παρέμενε αναλλοίωτη σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες. «Δεν χρειάζεται κάτι να είναι περίπλοκο για να είναι εξεζητημένο», εξηγεί η συντηρήτρια του Γκέτι Κάρεν Τρεντάλμαν αναφερόμενη στα αγγεία, που χρονολογούνται από τον 5ο και 6ο αιώνα π.Χ.
«Αν μπορέσουμε να κατανοήσουμε την τεχνολογία, πάνω στην οποία βασίστηκαν αυτά τα έργα τέχνης, θα είμαστε σε θέση να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη γνώση σε μια εκπληκτικά μεγάλη ποικιλία εφαρμογών».
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου