Το «πηγάδι του Ιακώβ» (σ.σ. «Jacob’s Well») βρίσκεται στο Τέξας και
είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα μέρη στη Γη. Πρόκειται για ένα βαθύ και
στενό πηγάδι που έχει στοιχίσει τη ζωή σε πάνω από οκτώ δύτες, αλλά αν
κρίνουμε από το μεγάλο αριθμό των ατόμων που αναζητούν συγκίνηση στα
νερά του αυτό μάλλον δεν τρομάξει και πολλούς. Με μια πρώτη ματιά, το
πηγάδι μοιάζει με μια αβλαβής πηγή που τροφοδοτεί το Cypress Creek. Το
άνοιγμά του είναι μόλις τέσσερα μέτρα πλάτος και το νερό μοιάζει με ένα
ήρεμο υδάτινο σώμα αποκαλύπτοντας πολύ λίγο από τους κινδύνους που
παραμονεύουν.
Ποιοι είναι αυτοί; Όσοι βρίσκονται στην περιοχή ανεβαίνουν σε ψηλότερα βράχια που υπάρχουν εκεί και αποφασίζουν να βουτηθουν στο στενό πηγάδι. Από εκεί και πέρα όλα είναι θέμα τύχης! Η κλίση της βουτιάς, του σώματος, η προσγείωση, ο τρόπος της πτώσης… «Επειδή οι πέτρες είναι τόσο κοντά και ο λαιμός του πηγαδιού στενός, χρειάζεται ικανότητα, εμπειρία και μεγάλη προσοχή», αναφέρει η ιστορικός Dorothy Wimberley Kerbow.
Βουτώντας μέσα φαίνεται σαν να πρόκειται να πέσετε σε μία ατελείωτη τρύπα, ωστόσο υπάρχουν πολλά τμήματα σε διάφορα βάθη.
Ο πρώτος θάλαμος βρίσκεται 9 μέτρα από το άνοιγμα και συνεχίζει για άλλα 16 μέτρα βάθος. Εδώ τα νερά είναι ακόμη φωτεινά, και υπάρχουν φύκια και μικροοργανισμοί.
Τα πράγματα αλλάζουν όταν φτάσετε στο δεύτερο θάλαμο, που βρίσκεται 24 μέτρα κάτω από την επιφάνεια. Εδώ κάτω οι δύτες πρέπει να θυμούνται ακριβώς πώς και από πού μπήκαν, γιατί η «ψευδαίσθηση εξόδου» έχει στοιχίσει τη ζωή σε πολλούς δύτες.
Ο τρίτος θάλαμος προσεγγίζεται μέσω ενός ανοίγματος που βρίσκεται στο δεύτερο θάλαμο. Λίγοι ωστόσο είχαν το θάρρος να φτάσουν μέχρι τον τέταρτο θάλαμο βγαίνοντας μέσα από το στενό πέρασμα.
Εκεί υπάρχουν εντυπωσιακοί ασβεστολιθικοί σχηματισμοί. Αντί για βότσαλα, ο βυθός του θαλάμου είναι καλυμμένος με λεπτή λάσπη και ένα στραβοπάτημα μπορεί να αποβεί μοιραίο.
Το πηγάδι του Ιακώβ ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1850 από τους πρώτους αποίκους της περιοχής. Τα πρώτα χρόνια δεν μπορούσε να μπει κανείς στο πηγάδι του Ιακώβ επειδή παρήγαγε 170 γαλόνια νερό ανά δευτερόλεπτο. Πλέον, εισέρχονται άπειροι δύτες στους θαλάμους. Δυστυχώς, τουλάχιστον 8 έχουν πεθάνει κατά τη διάρκεια της εξερεύνησης.
Η ποσότητα του νερού που απελευθερώνεται από το πηγάδι του Ιακώβ έχει μειωθεί χρόνο με το χρόνο, επιτρέποντας στους δύτες να προσεγγίσουν νέα βάθη και να κάνουν νέες ανακαλύψεις, ενώ παράλληλα παρουσιάζει ένα πρόβλημα. Το 2000, και άλλη μία φορά το 2008, το νερό από το πηγάδι σταμάτησε να ρέει εντελώς, δημιουργώντας ανησυχία στους ντόπιους και τους οικολόγους.
Ποιοι είναι αυτοί; Όσοι βρίσκονται στην περιοχή ανεβαίνουν σε ψηλότερα βράχια που υπάρχουν εκεί και αποφασίζουν να βουτηθουν στο στενό πηγάδι. Από εκεί και πέρα όλα είναι θέμα τύχης! Η κλίση της βουτιάς, του σώματος, η προσγείωση, ο τρόπος της πτώσης… «Επειδή οι πέτρες είναι τόσο κοντά και ο λαιμός του πηγαδιού στενός, χρειάζεται ικανότητα, εμπειρία και μεγάλη προσοχή», αναφέρει η ιστορικός Dorothy Wimberley Kerbow.
Βουτώντας μέσα φαίνεται σαν να πρόκειται να πέσετε σε μία ατελείωτη τρύπα, ωστόσο υπάρχουν πολλά τμήματα σε διάφορα βάθη.
Ο πρώτος θάλαμος βρίσκεται 9 μέτρα από το άνοιγμα και συνεχίζει για άλλα 16 μέτρα βάθος. Εδώ τα νερά είναι ακόμη φωτεινά, και υπάρχουν φύκια και μικροοργανισμοί.
Τα πράγματα αλλάζουν όταν φτάσετε στο δεύτερο θάλαμο, που βρίσκεται 24 μέτρα κάτω από την επιφάνεια. Εδώ κάτω οι δύτες πρέπει να θυμούνται ακριβώς πώς και από πού μπήκαν, γιατί η «ψευδαίσθηση εξόδου» έχει στοιχίσει τη ζωή σε πολλούς δύτες.
Ο τρίτος θάλαμος προσεγγίζεται μέσω ενός ανοίγματος που βρίσκεται στο δεύτερο θάλαμο. Λίγοι ωστόσο είχαν το θάρρος να φτάσουν μέχρι τον τέταρτο θάλαμο βγαίνοντας μέσα από το στενό πέρασμα.
Εκεί υπάρχουν εντυπωσιακοί ασβεστολιθικοί σχηματισμοί. Αντί για βότσαλα, ο βυθός του θαλάμου είναι καλυμμένος με λεπτή λάσπη και ένα στραβοπάτημα μπορεί να αποβεί μοιραίο.
Το πηγάδι του Ιακώβ ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1850 από τους πρώτους αποίκους της περιοχής. Τα πρώτα χρόνια δεν μπορούσε να μπει κανείς στο πηγάδι του Ιακώβ επειδή παρήγαγε 170 γαλόνια νερό ανά δευτερόλεπτο. Πλέον, εισέρχονται άπειροι δύτες στους θαλάμους. Δυστυχώς, τουλάχιστον 8 έχουν πεθάνει κατά τη διάρκεια της εξερεύνησης.
Η ποσότητα του νερού που απελευθερώνεται από το πηγάδι του Ιακώβ έχει μειωθεί χρόνο με το χρόνο, επιτρέποντας στους δύτες να προσεγγίσουν νέα βάθη και να κάνουν νέες ανακαλύψεις, ενώ παράλληλα παρουσιάζει ένα πρόβλημα. Το 2000, και άλλη μία φορά το 2008, το νερό από το πηγάδι σταμάτησε να ρέει εντελώς, δημιουργώντας ανησυχία στους ντόπιους και τους οικολόγους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου